Таң алыс жел анау көк теңіз сыртында
Тірліктің саған да, маған да аз емес салмағы.
Дүр етіп қанаты, құстар да басады сұңқылға,
Өткеріп бұл түнді, тосайық таңды алдағы.
Феб те оянған жоқ әлі, сергіген жоқ анам да,
Ал жаңбыр көңілді адымдап жүр бақта.
Салқын самал дірілдетіп таң алдында денені,
Таң шапағы кірпікте ойнайды бұл шақта.
Таңың осы тамсанған түсіндің бе сен енді,
Таң атқанда өткенімді ойға ал да жүрек жырын,
Құстар үнін
Естуге құлақ тоймаған.
ПАВЕЛ ВАСИЛЬЕВ
Перевод: Сулеймена Баязитова