Астана: Восхищалась страна ангелочком, Колыбель её нежно качая: – До чего ж ты красивая, дочка, Будет всё у тебя, дорогая! Предрекали судьбу аксакалы: –Айналайын, Аллах тебя любит! Будет счастье тебе, и немало! И у ног твоих будут люди! И любила страна, и ласкала Новорожденную столицу, И неслась имя доброго слава, И светились улыбками лица. Были радости, были печали – Так непросто растить младенца! Не спала мать-отчизна ночами, И от слёз надрывалось сердце. И тогда Нуреке-родитель Песни пел у её колыбели, Солнца луч пробивался в обитель, Отступали снега и метели. Повзрослела и стала царицей, Чайкой белою в поднебесье, Дорогая моя столица, Нурсултана мечта и песня! Сулеймен Баязитов Перевод: Елена Игнатовская

Фотоүлдірек



Фотоүлдірекке түсірілген
Әркімнің  әрқилы тағдыры
Біреуі тым қысқа ...
Ал бірі ұзақтығымен таңқылды.

Осыны ұққан сәтте сен
Балаша өмір сүресің пәктікпен,
Сол сәтте сендегі күлкі әсем
Жүгіңді арқалайсың сақтықпен.

Түсіретін негативтер
Катушкаға салынған ретпен.
Әр ретте
Айқындалады бір кадр

Дәйек қой бұл да бір.
Данышпан, есуас, бүлікшіл,
Құлақкесті құл болсақ та біз тегі,
Айқындайды фотоүлдірек,

Айқындайды беймәлім жүздерді.
Жүздеп... мыңдап... миллиардтап...
Кей күндердіі шайып кеткен,
Кей жылдардың түбіне жарық жеткен.

Бір тегіс сәтті түсіруге,
Санаулының ғана қолы жеткен.
Шеберлікке салған салмақ,
Сол жылдардан өткен самғап.

Тәңір өзі адамзатқа
Ең тазасын, ең жарқынын
Мәңгілік ескерткіш қып,
Алмақ таңдап.

ОЛЬГА ГРИГОРЬЕВА
Аударған: Сүлеймен  Баязитов