Әйнегіңнің сыртында қар ма, әлде
жаңбыр ма?
Естисің бе сен мені бұл – менің дауысым.
Жүректі жарып ол шығады жаңғыра,
Мүмкін, мен болмаспын, бермек ол
жаңғыра.
Сенімен сан қилы кештік біз
өмірді,
Жанымызды сыздатқан көбіне
көңілді.
Жалын су құбырды өткердік біз
бастан,
Кеюмен, сүюмен тынбастан.
Қарашы, ұлдарға, тәңірім,
сақтасын,
Шоқтардан біз басқан.
Жақын өскен ағаштардың тамырлары
Белгілі жайлар ғой тұтасқан.
Біздерді айыра алмайды ешкім де,
Шарасыз құмырсқа шайырға өрлейді.
Достарды сатпадың,
Ар -ұят, намысты әу бастан
сақтадық.
Ойымыз, денеміз тоғысты бір
арнаға,
Көңілсіз кездерде тыңда сен
даусымды,
ОЛЬГА ГРИГОРЬЕВА
Аударған: Сүлеймен Баязитов