Астана: Восхищалась страна ангелочком, Колыбель её нежно качая: – До чего ж ты красивая, дочка, Будет всё у тебя, дорогая! Предрекали судьбу аксакалы: –Айналайын, Аллах тебя любит! Будет счастье тебе, и немало! И у ног твоих будут люди! И любила страна, и ласкала Новорожденную столицу, И неслась имя доброго слава, И светились улыбками лица. Были радости, были печали – Так непросто растить младенца! Не спала мать-отчизна ночами, И от слёз надрывалось сердце. И тогда Нуреке-родитель Песни пел у её колыбели, Солнца луч пробивался в обитель, Отступали снега и метели. Повзрослела и стала царицей, Чайкой белою в поднебесье, Дорогая моя столица, Нурсултана мечта и песня! Сулеймен Баязитов Перевод: Елена Игнатовская

Дауыс - Ю.П.

Әйнегіңнің сыртында қар ма, әлде жаңбыр ма?

Естисің бе сен мені бұл – менің дауысым.

Жүректі жарып ол шығады жаңғыра,

Мүмкін, мен болмаспын, бермек ол жаңғыра.

Сенімен сан қилы кештік біз өмірді,

Жанымызды сыздатқан көбіне көңілді.

Жалын су құбырды өткердік біз бастан,

Кеюмен, сүюмен тынбастан.

Қарашы, ұлдарға, тәңірім, сақтасын,

Шоқтардан біз басқан.

Жақын өскен ағаштардың тамырлары

Белгілі жайлар ғой тұтасқан.

Біздерді айыра алмайды ешкім де,

Шарасыз құмырсқа шайырға өрлейді.

Достарды сатпадың,

Ар -ұят, намысты әу бастан сақтадық.

Ойымыз, денеміз тоғысты бір арнаға,

Көңілсіз кездерде тыңда сен даусымды,

Ол сені бастары хақ жаңа бір арнаға.  


ОЛЬГА ГРИГОРЬЕВА
Аударған: Сүлеймен Баязитов